Gehoord en gezien tijdens een bezoek aan een tante in De Vloet
Ik trok de rolstoel waarop ze zat dichter naar me toe
Zo zag ik beter de treurnis die ze had en ook hoe
er een traan blonk in haar linker- en haar rechter oog
En toen ik mij vol medelijden naar haar overboog
Vertelde ze mij de reden van haar oneindig groot verdriet
Het was het plotseling overlijden van haar lieve kanariepiet
Het vogeltje in zijn kooitje viel zo maar van zijn stokje
Na het drinken uit zijn waterbakje van het verkeerde slokje
Zij had er in verwarring geen schoon, helder water in gedaan
Maar een stevig scheutje uit haar volle fles met levertraan
Het wezentje lag morsdood op de bodem van zijn huisje
Door zijn heengaan droeg zij op deze dag vol leed een kruisje