LIEFDESGEDICHTJE VAN EEN WIELRENNER

Soms moet ik midden in de koers
Gaan staan op de pedalen
En spurt ik als een zotteke
Om de eindstreep weer te halen
Niet voor die bloemen of die trui
Scheur ik door al die bochten
Want ik weet dat jij daar aan de meet
Op mij al staat te waochte…

Dan schiet ik uit het peloton
Ik lig al rap van voren
En zal me door d’n ploegbaas verder
Niet meer laten storen
De demarrage is compleet
Ik heb schijt aan al die Belzen
Want jij staat daar op het schavot
Om mij straks te omhelzen…

Ik zet een extra tandje bij
En kom ik om d’n hoek
Dan martel ik de kazaaije
Rij het zeemleer uit mijn broek
Van alle etappes die ik ree
En alle cols die ik zie
Ben jij mijn klassieker
Van de derde categorie…

Ik trek het laatste sprintje aan
En dan krijg ik de ‘kiss’
Jij bent voor mij de chef d’équipe
Jij bent mijn ronde miss…
Als wij vanavond samen zijn
Is alles weer zo als ’t was
Dan zet ik ‘m in z’n groot verzet
En maak ik bij jou surplace!

Terug naar alle gedichten van Jan van Rijthoven